کد مطلب:330085 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:241

در میقات
در میقات

مالك بن انس، فقیه معروف مدینه «1»، سالی در سفر حج همراه امام صادق

مجموعه آثاراستادشهیدمطهری، ج 18، ص: 288

علیه السلام بود. به میقات رسیدند و هنگام پوشیدن لباس احرام و تلبیه گفتن- یعنی ذكر معروف لبیك اللهم لبیك- رسید. دیگران طبق معمول این ذكر را به زبان آوردند و گفتند. مالك بن انس متوجه امام صادق شد، دید حال امام منقلب است، همینكه می خواهد این ذكر را بر زبان آورد، هیجانی به امام دست می دهد و صدا در گلویش می شكند و عنان كنترل اعصاب خویش را از دست می دهد كه می خواهد بی اختیار از مركب به زمین بیفتد. مالك جلو آمد و گفت: «یابن رسول اللَّه! چاره ای نیست، هرطور هست این ذكر را بگویید.».

امام فرمود:

«ای پسر ابی عامر! چگونه جسارت بورزم و به خود جرأت بدهم كه لبیك بگویم؟ لبیك گفتن به معنای این است كه خدایا تو مرا به آنچه می خوانی با كمال سرعت اجابت می كنم و همواره آماده به خدمتم. با چه اطمینانی با خدای خود این طور گستاخی كنم و خود را بنده آماده به خدمت معرفی كنم؟ اگر در جوابم گفته شود: «لا لبیك» آن وقت چكار كنم؟» «1»